Als u het volgende leest, zult u begrijpen dat ik anoniem wil blijven.
Ik ben 37 jaar en 1,5 jaar geleden in de OR van ons bedrijf gekozen. Een van de eerste zaken waar ik mee te maken kreeg was een voorstel van de bestuurder om de pensioenregeling te “vereenvoudigen”. Het argument van de bestuurder was dat de wetgeving rond pensioenen is veranderd en dat hij daarom genoodzaakt was de regeling aan te passen.
Ik wil het hier nu niet zozeer over de inhoud hebben als wel mijn teleurstelling laten blijken over de wijze waarop de OR tegen een dergelijke problematiek aankijkt en benadert.
- Het ontbreekt bij de OR aan visie over hoe de toekomstige pensioenregeling eruit zou moeten zien. De meeste OR leden willen dat de bestuurder voorstellen doet en daar gaan we dan een beetje over onderhandelen. Een eigen koers is er niet bij.
- De meeste leden van de OR zijn 50+. Die maken zich met name druk over hun eigen pensioen. Zij gaan er volgens hun zeggen het meeste op achteruit en wilden daarom onderhandelen over een overgangsregeling voor de groep ouderen.
Een belangrijk deel van het budget gaat nu op aan een overgangsregeling voor een groep, die al het meeste pensioen heeft opgebouwd. Het argument van de ouderen is dat de jongeren nog tijd genoeg hebben om voldoende pensioen op te bouwen.
Ik wilde dit even kwijt omdat ik het nogal frustrerend vind. Ik ben ook benieuwd of dit vaker voorkomt.
“Onderhandelen zonder eigen visie levert verliezers op”.
Vrij naar Confusius.
Het is natuurlijk lastig om te bepalen wat de visie is van de OR. Wat past bij de werknemers en waar komen wij eigenlijk vandaan?
Is de huidige pensioenregeling niet al een versoberde versie van de arbeidsovereenkomst pensioen waar de werknemers voor hebben getekend toen zij bij ons kwamen werken?
Hoe hoog moet het pensioen eigenlijk (ongeveer) zijn voor onze medewerkers?
En bij overlijden van een werknemer voor de partner?
Hoeveel eigen verantwoordelijkheid voor het pensioen vinden wij passen bij onze werknemers?
Welke keuzemogelijkheden willen onze werknemers en kunnen onze werknemers wel risico lopen met hun pensioeninkomen?
Pensioen is uitgesteld salaris. Zouden werknemers bij de door de werkgever voorgestelde versoberingen (vaak enkele tientallen procenten) ook akkoord gaan met een aanpassing van hun huidige salaris? Wat is het verschil?
Kan de werkgever de premie voor de gemaakte pensioenafspraken met de werknemers niet meer betalen of is er iets anders aan de hand?
Zo maar enkele vragen.